„Będziesz zważał na szabat, aby go święcić, jak ci nakazał Pan, Bóg twój. Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani …”, abyście wypoczęli. To słowa z dzisiejszego pierwszego czytania, z Księgi Powtórzonego Prawa. Przypominają nam one, że szabat, a w naszym przypadku niedziela to czas szczególny. Czas szczególnego zadbania o relacje. O relacje z Bogiem. I tu na pierwszy plan wychodzi udział we Mszy św., z całą jej wielowymiarowością. O relacje z ludźmi, poczynając od rodziny, najbliższych. O relacje z samym sobą. To także czas, by prawdziwie odpocząć, nabrać sił na nowy tydzień.
I temu ma służyć nie podejmowanie pracy w niedzielę. Człowiek naszych czasów jakby o tym zapomniał. Nawet nie potrafi odpocząć w tym czasie, nie mówiąc już o oddaniu czci Bogu.
Pierwsze przykazanie kościelne mówi: „W niedzielę i święta nakazane uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych”.
Kształtujmy poprawnie swoje sumienie pamiętając, że to „ Syn Człowieczy jest Panem także szabatu”.
Ks. Tomasz Lis