Po czterdziestu dniach od zmartwychwstania Jezus wstępuje do nieba. Nie marnuje tego czasu. Ukazuje się swoim uczniom na różne sposoby, by potwierdzić, że zmartwychwstał: Marii Magdalenie o poranku przy grobie; uczniom w drodze do wsi Emaus; Jedenastu, gdy siedzieli za stołem; Apostołowi Tomaszowi, który nie mógł uwierzyć, Szymonowi i sześciu z Jego uczniów nad jeziorem Tyberiadzkim. Mówi im o królestwie niebieskim, wzywa, by byli Jego świadkami. Obiecuje także Ducha Świętego – moc z wysoka, by im dopomóc w powierzonej misji.
Także i nam, Jezus Chrystus w swoim Kościele, w ciągu całego dotychczasowego okresu wielkanocnego przez świętą liturgię, słowo Boże potwierdza i przypomina o swym zmartwychwstaniu oraz wzywa do świadectwa, pójścia na cały świat.
Zarazem dzisiejsza Niedziela Wniebowstąpienia, jak mówi prefacja ma umocnić w nas nadzieję, że podobnie jak nasza Głowa – Jezus Chrystus również wejdziemy do niebieskiej ojczyzny. Jakimi jesteśmy świadkami Zmartwychwstałego i jakie jest w nas pragnienie nieba?
Ks. Tomasz Lis