Joseph Ignaz Mildorfer, 1750.
Liturgia dzisiejszej niedzieli przypomina nam wydarzenia, które miały miejsce pięćdziesiąt dni po zmartwychwstaniu Jezusa, ale w znakach liturgicznych dokonuje się coś więcej niż tylko wspomnienie, bowiem liturgia jest uobecnieniem wydarzeń zbawczych w naszym życiu. Zatem możemy spojrzeć na Zesłanie Ducha Świętego jak na akt nowego stworzenia, które dokonuje się tu i teraz. Zstąpienie Ducha Świętego było tchnieniem ożywiającym, które napełniło uczniów Chrystusa nowym życiem. Poznali oni potęgę i moc działania Pocieszyciela, który odtąd napełnia swoją mocą Kościół, prowadząc Go na drogach zbawienia.
Jak tchnienie Boga ożywiło stworzonego z prochu ziemi człowieka tak dar Ducha Świętego napełnił nowym życiem pogrążoną w grzechu naturę ludzką. Dlatego Jezus udzielając daru Ducha Świętego Apostołom udzielił im także władzy odpuszczania grzechów w tymże Duchu. Dzieło zbawienia dokonane w Chrystusie i przez Chrystusa ma być głoszone i realizowane przez Apostołów posłanych w mocy Ducha na krańce świata. W tym dziele każdy z nas ma swój udział.
ks. dr Waldemar R. Macko
