Dzisiejsza trzecia niedziela Adwentu jest w tradycji liturgicznej niedzielą radości. Kościół wyśpiewuje swą wdzięczność, oczekując z nadzieją, że obiecany Zbawiciel przyjdzie, a ziemia wyda plon sprawiedliwości. 
Wdzięczność zależy od świadomości ubóstwa. Można być wdzięcznym tylko za to, czym się zostało obdarowanym. Gdy świadomość obdarowania jest minimalna, również i wdzięczność jest zjawiskiem rzadkim w naszym życiu. A przecież wszystko jest darem, nawet to, że oddycham, że mogę chodzić, że funkcjonuję bez żadnych większych trudności. Gdy uświadamiamy sobie, że wszystko otrzymujemy za darmo od naszego Ojca w niebie, to całego życia nie starczy, aby wyśpiewywać Bogu hymn wdzięczności na wzór Magnificat Najświętszej Maryi Panny. „Głos” wielkiego proroka [św. Jana Chrzciciela] wzywa nas, byśmy przygotowywali drogę Panu przybywającemu na nasze dzisiejsze pustynie, pustynie zewnętrzne i wewnętrzne, spragnione żywej wody, którą jest Chrystus (Benedykt XVI, 9 XII 2007).
ks. Dariusz Kowalczyk.